منابع انسانی (بویژه موضوع مدیریت استعداد) هم نوعی هنر است و هم نوعی علم. هدف تمام رهبران جهانی باید رسیدن به توازن مناسب بین این دو باشد. منابع انسانی نوعی هنر است، چون مطالعه ی انسان ها –با آن همه شكوه و جلال– در محور یا كانون آن قرار دارد. این هنر عبارت است از هنر استخدام آدم های مناسب كار و سپس دادن الهام و توانایی های لازم به آنها جهت ارائه عملكرد درخشان و ممتاز.

منابع انسانی نوعی علم است زیرا دارای روش هایی برای سنجش استعداد، مهارت ها، سازگاری ها و انطباق هاست كه تا حدود زیادی كار حدس و گمان را کنار زده و بجای آن احتمال موفقیت را تا حد زیادی بالا می برد.

اكثر پیشرفت های تكنولوژی كه امروزه شاهد آن هستیم، در سمت علم این معادله قرار دارند. در واقع، شركت های تكنولوژیكی ابداعاتی ارائه می كنند كه مایه حیرت است. هسته اصلی یا نقطه ی مركزی بسیاری از این پیشرفت ها الگوریتم های نرم افزاری پیچیده ای است كه استعداد را شناسایی كرده و آنها را با نیازهای سازمان مربوطه منطبق می كند. حیطه انتخاب شما برای استخدام افراد به یكباره جهانی و اجتماعی می شود. و بخش اعظم غربالگری و سرند اولیه ی پر هزینه و وقت گیر از طریق همین نرم افزارها تأمین می گردد. توجه كنید که این کار حتی می تواند در ابر اطلاعاتی (Cloud) صورت گیرد. با این كار با بهترین یافته ها سر و كار دارید و بهترین افراد توانمند برای كارهای شما پیدا می شوند. این قسم انتخاب رویای منابع انسانی و مدیریت است كه به واقعیت تبدیل شده است.

فن آوری جدید دیگری نیز می تواند افراد یک تیم كاری را براساس ویژگی های محوری آنها و نیز سازگاری و انطباق شخصیت آن ها با نوع كار، شناسایی نموده و پیشنهاد نماید. افراد بسیار با استعدادی وجود دارند كه توانایی كار گروهی به صورت مطلوب را ندارند. شاید شما بخواهید كه این افراد در شركت شما حضور داشته باشند، اما طبعا نباید حضور آنها در قالب تیم و یا پروژه تعریف گردد. البته اعضایی از یک تیم كه به كار حس همكاری و شور و شوق اضافه می كنند بسیار پر ارزش هستند، حتی اگر برخی از مهارت های آنها درجه یك نباشد. پس توانایی تشخیص اینكه آیا یك متقاضی به درد كار تیمی می خورد یا نه، پیش از استخدام می تواند از بسیاری از دردسرهای مدیریت جلوگیری كند و هزینه آموزشی استخدام ها را كاهش دهد.

فن آوری منابع انسانی دیگری نیز وجود دارد كه این امكان را فراهم می كند که فرآیند درخواست شغل از طریق تلفن های همراه یا تبلت صورت گیرد. این فن آوری برای زمانی كه خیلی زود و سریع نیاز به افراد با استعداد دارید، ابزار فوق العاده ای است. از طرف دیگر این نرم افزار می تواند تمام خطوط قرمز – نظیر رفتار ناخوشایند شبكه اجتماعی كه ممكن است یكی از ملاك های عدم صلاحیت باشد - را نیز پیدا كند. توجه به این نکته ضروری است که باید همه نسل ها و نه فقط جوان های امروزی مراقب مطالبی كه در هر كجا پست می کنند باشند، این مطالب تا ابد قابل دسترس هستند. بنابراین اگر مدیران استخدام به دنبال بررسی مهارت های تصمیم گیری شما باشند، عملکرد نامناسب در شبکه های اجتماعی و اهل فیس بوك بودن همیشه ملاك خوبی نیست.

پیدا كردن افراد با استعدادی كه اصلاً به دنبال شما نمی گردند چطور؟ منظور همان «افراد جویای كار منفعل». بسترهای نرم افزاری و اجتماعی جدید می توانند بهترین افراد را كشف كنند، خستگی ناپذیرترین كارفرمایان و بنگاه های كاریابی را از دور خارج كنند، و این امكان را برای تیم های استخدامی و منابع انسانی شما فراهم كنند تا با یك فرد ممتاز بطور مستقیم مصاحبه كنید. این نرم افزارها به تنهایی قادرند تا معادله منابع انسانی را تغییر دهد. تصور كنید بتوانید به صورت آنلاین به شكلی كه به دنبال خانه یا كفش می گردید به دنبال استعدادهای درخشان بگردید! شاید در این مسیر فردی را كشف كنید كه حتی قوه ی تخیل شما را بكار بیاندازد و منجر به این شود كه به سمت ایجاد پست جدیدی در سازمان بروید كه بتوانید چنین ستاره ی ممتازی را وارد موسسه نمایید.

عرصه فن آوری منابع انسانی دائماً در حال رشد و تكامل است. گرچه این موضوع مقوله جالبی است،  اما یك ایراد هم دارد : هنگام ورود در این علم، هرگز هنر را فراموش نكنید. فن آوری بی عیب و نقص نیست. جنبه انسانی قضیه را به یاد داشته باشید. بهترین فعالان منابع انسانی و رهبران كاملاً با سازمان و ساختار فرهنگی خود آشنا هستند و قادرند تا این احساس را منتقل و بر اساس آن تشخیص مناسب بدهند. گرچه این فن آوری های پیشرفته می تواند پیدا كردن افراد با استعداد را بسیار آسان كند، اما پیدا كردن «فرد دقیقاً مناسب» حتی از عهده ی تكنولوژی هم خارج است. 

Forbes.com