طبق مصوبه مجلس شورای اسلامی ساعت کار زنان شاغل دارای فرزند کمتر از ۶ سال از ۴۴ ساعت در هفته به ۳۶ ساعت کاهش یافت.

نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جریان بررسی لایحه کاهش ساعت کار بانوان شاغل دارای شرایط خاص با ماده واحده این لایحه موافقت کردند.

طبق ماده واحده این لایحه، ساعات کار هفتگی بانوان شاغل اعم از رسمی، پیمانی و قراردادی که موظف به ۴۴ ساعت کار در هفته هستند، اما دارای معلولیت شدید یا فرزند زیر شش سال تمام یا همسر یا فرزند معلول شدید یا مبتلا به بیماری صعب‌العلاج می‌باشند و یا زنان سرپرست خانوار شاغل در دستگاه‌های اجرایی موضوع  ماده (۲۲۲) قانون برنامه پنج‌ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۸۹.۱۰.۱۵ و بخش غیردولتی اعم از مشمولان قانون کار و قانون تأمین اجتماعی بنا به درخواست متقاضی و تأیید مراجع ذی‌ربط، ۳۶ ساعت در هفته با دریافت حقوق و مزایای چهل و چهار ساعت تعیین می‌شود.

همچنین، طبق تبصره یک ماده واحده این لایحه، تأیید میزان و شدت معلولیت توسط سازمان بهزیستی اعلام می‌شود.

طبق تبصره ۲ ماده‌ واحده این لایحه، زمان شروع و خاتمه کار در اجرای این قانون با توافق مشمولان و مسئولان مربوط آنان تعیین می‌شود.

 در تبصره ۳ این ماده واحده آمده است: کارفرمایان بخش غیردولتی از اعمال تخفیف پلکانی و یا تأمین بخشی از حق بیمه سهم کارفرما برخوردار می‌شوند.

براساس تبصره ۴ این لایحه، بانوانی که براساس سایر مقررات از امتیاز کاهش سرعت کار بهره‌مندند تا زمانی که از مقررات مزبور استفاده می‌کنند و یا دستگاه‌های تابع مقررات اداری و استخدامی خاص که امتیازات مشابه این قانون را دارند، از شمول این قانون مستثنی هستند.

همچنین طبق تبصره ۵ این ماده واحده، در صورتی که مشمولان این قانون همزمان شرایط استفاده از امتیاز آن و مرخصی ساعتی شیردهی را داشته باشند و یا همزمان دارای شرایط مختلف مصرح در این قانون باشند، حق انتخاب یکی از امتیازات پیش‌بینی شده را دارند.