رونمایی از هر فناوری هوشمند جدید به منزله گشوده شدن پنجره ای به سوی یک دنیای جدید است که شرایط زندگی آسان تر را برای ما به ارمغان می آورد و در آینده ای نه چندان دور فناوری های هوشمند، نقش بسیار مهمی در بهبود شرایط زندگی ما خواهند داشت. البته استفاده از خدمات، امکانات و فناوری های هوشمند مستلزم وجود بستری است که شبکه های اطلاعاتی و ارتباطی، تامین کنندگان اصلی این بستر هستند. دستیابی به این بستر نیز بدون افزایش سرعت و پهنای باند ارتباطی و همچنین گسترش شبکه های ارتباطی بی سیم ـ که از زیرساخت های اصلی توسعه فناوری های هوشمند است ـ امکان پذیر نخواهد بود.

آینده به سوی هوشمندسازی پیش می رود

گفته می شود افرادی که از سال ۱۳۵۹ به بعد متولد شده اند، نسل دیجیتال را تشکیل می دهند؛ یعنی افرادی که اکنون کمتر از ۳۴ سال دارند، در این نسل قرار می گیرند. نسل دیجیتال با رشد فناوری های جدید بخصوص فناوری اطلاعات و ارتباطات و کاربردهای آن به طور خودکار و طبیعی وارد زندگی جدیدی می شود که بخشی از امور آن به شیوه ای هوشمندانه انجام می شود.

دکتر علی اکبر جلالی، عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت و از صاحب نظران حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، با تاکید بر اهمیت هوشمندسازی در زندگی بشر امروز عقیده دارد: امروزه  بسیاری از امور زندگی بشر در مسیر خودکارسازی و هوشمندسازی پیش می رود. در جامعه جهانی و حتی در کشور خودمان به تدریج مردم به دو گروه تقسیم شده اند؛ گروهی که سنشان بیش از ۳۴ سال است، هنوز اعتقاد زیادی به این تحول ندارند و از اجرای خدمات الکترونیک و کاربردهای فناوری هوشمند در امور روزمره زندگی گریزان هستند و در مقابل این تحول ناخواسته قرار دارند. این گروه تصمیم سازان امروز کشور ما را تشکیل می دهند و می بینیم اغلب برنامه مشخصی برای استفاده از فناوری های روز در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات ندارند و تقابل آنها با افزایش پهنای باند را می توان از نمونه های مشخص این تعامل دانست.

از سوی دیگر با گروه دیگری مواجه هستیم که نسل دیجیتال یا افرادی هستند که کمتر از ۳۴ سال دارند. این گروه از هر مسیری که شده به اهداف خود در فضای مجازی دست پیدا می کنند و با اقدامات مختلف خود را به داده های مورد نظرشان در فضای مجازی می رسانند، به همین دلیل می بینیم​ بیشتر کاربران اینترنت و فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور در این رده سنی قرار دارند.

راهکار برون رفت از تقابل دو نسل، آگاهی، فرهنگسازی و آموزش است که متاسفانه در کشور ما در زمینه آموزش شهروندی در سطح افرادی که بیش از ۳۴ سال دارند، اقدام مناسبی انجام نشده است. اگر نتوانیم از نسل دیجیتال درک متقابلی داشته باشیم به این معنی است که با توسعه بیکاری و معضلات وابسته به آن مانند افسردگی و ده ها مشکل دیگر مواجه خواهیم شد، بنابراین نمی توانیم در حوزه توسعه اقتصادی در رقابت های جهانی مشارکت فعال و موثر داشته باشیم.

استقبال از زندگی هوشمند به آمادگی نیاز دارد

همان طور که ۷۵درصد اقیانوس های جهان، امروزه در دنیا ملک مشاع است که به همه کشورهای دنیا تعلق دارد و هر کس توان بیشتری داشته باشد از این اقیانوس ها و منافع آن بیشتر بهره مند می شود، اینترنت نیز حکم اقیانوس را دارد و به همین دلیل به اینترنت قاره ششم گفته می شود. باید با ادبیات این قاره و سواد لازم برای استفاده از منافع این قاره بیشتر آشنا شد، تا بتوان از مزایای آن بهره مند شد. بنابراین شهروند امروز جامعه مجازی می تواند در صورت داشتن اطلاعات لازم زندگی مجازی متناسب با زمان را تجربه کند.

هوشمندی در حال گسترش است

تقریبا امروزه همه اشیا در حال متصل شدن به همدیگر هستند، به طور مثال در یک آشپزخانه به یخچال می آموزید چگونه زمانی که منزل نیستید، اجاق گاز را سر ساعت مشخصی خاموش یا روشن کند یا کرکره ها را برای ساعت مشخصی بالا و پایین کند تا گیاهان درون آشپزخانه از آفتاب بهره مند شوند یا زمانی که در حال بازگشت از سفر هستید می توانید به خانه هوشمندی که در آن ساکن هستید، اعلام کنید تا همه چیز قبل از ورود شما مهیا شود. فرار از این واقعیت یعنی روند رو به رشد زندگی هوشمند، یعنی بیکاری جوانان تحصیلکرده و عقب ماندگی که اگر با سرعت، روشی برای حل آن پیدا نشود، به یک معضل بزرگ تبدیل خواهد شد.